Aan alles komt een einde!

Inmiddels ben ik alweer bijna een week terug in Nederland en is alles alweer normaal. Maar wat heb ik een fantastische tijd gehad.

Na het schrijven van mijn laatste blog, had ik nog dik twee weken te gaan. Deze tijd was eigenlijk gewoon vakantie. Oke, ik moest nog wel twee keer naar school. Maar hier hoefde ik helemaal niets meer voor te doen. Dus lekker veel tijd om nog leuke dingen te doen.

Twee vakken had ik inmiddels al helemaal afgesloten, alleen voor innovation lab had ik nog een les. Dit was een afsluitende les, dus hadden we een aantal leuke dingen gedaan. De andere lesdag was de final evalution, de grote terugblik op de tijd in Kopenhagen.

Maar ik moest nog wel een paar dingetjes doen voor school, want ik had mijn opdrachten voor de onderwijskoffer aardig uitgesteld. Dus moest ik in deze periode nog het prioriteiten spel gaan doen en Nederland bekent maken in het buitenland. Gelukkig moest ik nog wel naar school toe, dus is dit nog allemaal goedgekomen.

Buiten deze twee dagen school, heb ik alleen maar leuke dingen gedaan. Het hoogtepunt van mijn laatste periode was het kamperen op een gratis kampeerplaats in een park (Dyrehaven) net buiten Kopenhagen. Verder was er nog een groot festival in Kopenhagen. Op dit festival kwamen 100.000 mensen naar Kopenhagen toe om daar twee dagen in twee verschillende wijken een festival te vieren. Dus dit was echt de beste afsluiten van mijn tijd.

In de laatste week was het ook tijd om afscheidt van elkaar te nemen van iedereen. Want een voor een ging iedereen terug naar huis. Dus hebben we elkaar de laatste week veel gezien, om nog samen te genieten van Kopenhagen. Gelukkig was het weer toen ook beter, dus konden we veel in de parken liggen.

Op 5 juni kwam er, jammer genoeg, toch echt een einde aan en was het tijd om terug naar Nederland te vliegen. Alles verliep, zoals wel te verwachten, heel soepel. Eenmaal terug is het net alsof er niets in veranderd. Alles is meteen weer normaal en het voelt alsof ik niet ben weggeweest.

Op een moment na dan. Ik liep door Nijmegen heen en hoorde mensen Nederlands praten. Het eerste wat ik me opkwam was: He, Nederlanders, toevallig. Maar al snel kwam het besef dan ik gewoon in Nederland ben, dus dat iedereen Nederlands praat. Verder voelt echt alles normaal.

Als ik nu terugkijk op mijn tijd in Kopenhagen, zou ik het echt niet willen missen en zou ik het zo weer doen!

Dit was dan mijn laatste blog!
Groetjes!